امیرالمومنین امام علی (ع) میفرمایند:
بار خدایا، کوه های ما از خشکی شکافته و زمین ما تیره شده.ستورانمان تشنه اند و در آغلهای خود سرگشته اند، همانند مادران فرزند مرده مینالند. از آمد و شدهای بیهوده به چراگاها ملول شده اندو از اشتیاق به آبشخورها به ستوه آمده اند(بار خدایا،ترحم فرمای به ناله گوسفندان و شوق ماده شتران به آبشخورها.)
بار خدایا، ترحم فرمای به سرگشتگی آنها، آنگاه که در راه می روند و به ناله هایشان، آنگاه که به آغلهایشان در می آیند.
بار خدایا، بیرون آمده ایم به سوی تو، هنگامی که خشکسالی چونان اشتری لاغر بر سر ما امده و ابر های باران زای نه بدان گونه اند که می نمایند.
ای خداوند،تویی امید دردمندان و چاره ساز خواهندگان، در هنگامی که مردمان نومید شده اند و ابر، باران خود را باز داشته و چرندگان هلاک شده اند تو را میخوانیم.
بار خدایا که ما را به اعمالمان مواخذه نفرمایی و به گناهانمان مگیری، رحمت خود را با ابر های بارنده ات و بهار پربارانت و روییدنی های شادی افزایت برما ارزانی دار.از تو بارانی درشت و تندبار می خواهیم تا آنها را که مرده اند زنده سازی و آنچه را از دست رفته است تدارک فرمایی.
ای خداوند، بارانی از تو می خواهیم جانبخش و سیراب کننده که همه را در بر گیرد و به همه جای برسد.بارانی پاکیزه، برکت دهنده، گوارا و پرنعمت، که گیاهش بسیار بود و شاخه هایش پر بار و برگ هایش تر و تازه که بدان بندگان ناتوانت را تن و توشه دهی و بلاد مرده ات را زنده گردانی.
بار خدایاف بارانی عطا کن تا زمینهای بلند پر علف شوند و در زمینهای پست آب روان گردد و پیرامون ما سبز و خرم شود و میوه هایمان فراوان گردد و ستورانمان به راحت رسند و مردمان دور از ما نیز از آن بهره برند و صحراها و مزارع آفتاب زده، از آن بهره مند گردند.
نظرات شما عزیزان:
.: Weblog Themes By Pichak :.